அருந்தமிழும் அன்றாட வழக்கும் – 125
உரைவேந்தர் தமிழின் பெருவேந்தர்
முனைவர் ஔவை அருள்,
1936-ஆம் ஆண்டு தென்னாப்பிரிக்காவில் தொடங்கப்பட்ட மியர்பேங்க் தமிழ்ப் பாடசாலையின் பொன்விழா எழிலேட்டில் இடம்பெற்ற பகுதிகள் வருமாறு:-
தென்னாப்பிரிக்காவைச் சேர்ந்த டாக்டர் ஜெ.என். ரெட்டி அவர்களின் வாழ்த்துச் செய்தி:-
“It gives me enormous pleasure to forward a message for inclusion in your brochure which is being published on the occasion of the golden jubilee of the Merebank Tamil School Society.
The achievements of your society over the past 50 years, more especially the planning and completion of your cultural centre a few years ago, represents a living monument to the commitment and dedication of a group of men and women who persevered in the face of numerous problems and difficulties and whose resolve to succeed finally won the day
The pioneers who launched the Merebank Tamil School Society were persons who perceived the need for an institution to nurture and foster the cultural life of the community and additionally recognised that our social progress and economic wellbeing would depend to a very large
extent on our ability to equip ourselves adequately to participate in a western orientated society!
Therefore recall with humble respect the many personalities who helped to lay the foundations of this society
Among those early pioneers there was a relatively young man in the person of Mr M.R. Moodley, under whose chairmanship in later years the objectives and goals of the founding fathers was brought to fruition.
It is therefore fitting and proper that should extend my felicitations and congratulations to Messrs M.R. Moodley and Athiemoolam Nadasen Odayar and others whose collective effort made possible the completion of the Merebank Tamil School Society Centre in Merebank.
The erection of the centre is an experience which could be profitably shared by individuals and organisations that are planning similar projects.
To all our young people wish to address a sincere appeal.
The golden jubilee celebrations represent the realisation of an ideal, the seeds of which were sown some 50 years ago.
The challenge before all of us is to build on the sound foundations laid by public spirited men and women in our community.
We must now go forward with even greater zeal and enthusiasm than in the past.
An irrevocable commitment on the part of our community to carry the lamp of cultural enlightenment to greater heights henceforth would in my opinion be a noble way of paying tribute as we celebrate the golden jubilee of the Merebank Tamil School Society”
எழிலேட்டில் இடம்பெற்ற ‘Tamil Heritage’ என்னும் தலைப்பிலான கட்டுரை:
“Honour, friendship, devotion to duty, love of home and hearth. these are among the ideals that guided the life of the early Tamilians.
These same ideals inspired their poetic utterances.
The poetry they bequeathed to posterity is not a mere dream woven out of an idle fancy, but it is the record of human struggles and achievements, both in the field of action and in the realm of thought.
What this ancient race felt and thought, throughout the long centuries of its existence, lies indelibly recorded in the pages of its literature.
The configuration of the land has changed, the hills and rivers familiar to the ancient Tamilians have sunk beneath the ocean bed, the waters of the Indian Ocean roll over the spots whore proud Tamilian cities flourished, yet the songs of the bards of ancient Tamil land, passing down through the centuries, fall on our ears and awake in our hearts the selfsame rapture which they roused the hearts of those who first listened to them.
The love of glory which characterized, the princes and chieftains who lived in the early epochs of Tamilian civilization was, to a great extent, the cause of the generous patronage they extended to poets and minstrels.
The songs of those far-off ages, first sung in courts and banquet halls, in gruesome battlefields and in the resting places of the dead, in lonely cottages and in pleasant hills and dales, have withstood the ravages of time and have come down to us in the shape of eight anthologies and a collection of ten Idylls, which together with eighteen smaller works constitute what are known as the Sangam classics.
Some of the eighteen smaller works are of, uncertain date and consequently are left out of consideration in discussions relating to early Tamil poetry…”
——————————-
பேராசிரியர் கு. சிவமணியின் ‘ஔவையும் புலமையும்’ – (49)
நாளை (05.09.2022, திங்கட்கிழமை) உரைவேந்தர், தமிழின் நிறைவேந்தரின் 120-ஆம் பிறந்தநாள் பெருவிழா திருநாள்; கற்றறிந்த தமிழ்ச் சான்றோரின் பொன்னாள்; அவரை நினைந்து என்றும் நான் ஔவையியம் என்றே போற்றி மகிழ்கின்ற நன்னாள்.
உரைவேந்தரின் திருமகன் நாவேந்தர் திரு. ஔவை நடராசனைக் கரம்பற்றி பல மேடைகளுக்குச் சென்று பேசிய பெருமிதம் என்றும் எனக்குண்டு.
அன்னாரின் பெயரன் அருளும் தமிழ் வழியிலேயே இணைந்து செயலாற்றும் பெருமிதத்தைக் கண்டு இரும்பூதெய்துகிறேன்.
உரை இலக்கியத்துக்கு மறுமலர்ச்சி ஊட்டிய தமிழுணர்வாளர் என்று எந்தையார் சிவகுப்புசாமி சொல்லிக் காட்டியது என் ஊனிலும் உயிரிலும் உறைந்துள்ளது.
பெருங்கோழி நாய்கன் மகள் நக்கண்ணையார் (83)
ஒளவை: பெருங்கோழி நாய்கன் என்ற பெயர்.
இவர் உறையூரிடத்து வாழ்ந்த வணிகர் மரபினர் போலும் என நினைத்தற் கிடந் தருகிறது.
மாநாய்கன் என்ற பெயர் இளங்கோவடிகளால் கூறப்படுதலால் பெருங்கோழி நாய்கன் என்பது இயற்பெயராதற்கும் அமையுமென உணரலாம்.
நக்கண்ணன் எனவரும் ஆண்பாற் பெயருக்கேற்ப நக்கண்ணை என்பது பெண்பாற் பெயராகும்.
இவர் சோழன் போரவைக் கோப்பெருநற்கிள்ளிபால் கைக்கிளைக் காமக் காதல் கொண்டொழுகிய திறம் இப்பாட்டுக்களால் அறியலாம்.
பெரும்பதுமனார் (199)
ஒளவை: மீளிப்பெரும் பதுமனார் என்றொரு சான்றோருமுளர்.
இவரைப் பெரும்பதுமனார் எனப் பொதுவாகவும், அவரை மீளிப்பெரும்பதுமனாரெனச் சிறப்பித்தும் சான்றோர் கூறுதலின், இருவரும் ஒருவரல்லரென்பது துணியப்படும்.
பேரெயின் முறுவலார் (239)
உ.வே.சா: முறுவலார் இயற்பெயர். பேரெயில் சோழநாட்டின் காவிரியின் தென்பாலுள்ள தேவாரம் பெற்ற சிவஸ்தலம்.
இவருக்கு இப்பெயர் ஊராலும் உறுப்பாலும் வந்த பெயர் போலும்.
பொய்கையார் (48)
உ.வே.சா.: இவரது ஊர் மலை நாட்டிலுள்ள தொண்டியென்பது.
= ஒளவை: பொய்கையார், சோழன்செங்கணான், சேரமான் கணைக்கால் இரும்பொறையோடு செய்த போரைப் புகழ்ந்து பாடிய களவழிநாற்பது இவர்பாடிய தென்பர்.
பொருந்தில் இளங்கீரனார் (53)
ஒளவை: பொருந்தில் இளங்கீரனார். கிடங்கில், விலங்கில் என்பன போலப் பொருந்தில் என்பது ஊர்.
இளங்கீரன் என்பது இப்புலவரது பெயர்.
இதனால் இவர் பொருந்திலிளங்கீரனார் எனப்படுகின்றார்.
பொன்முடியார் (299)
ஒளவை: பொன்முடியார் சேரநாட்டுக் கூட்ட நாட்டின் வட பகுதியில் வாழ்ந்தவர்.
இவர் பெயரால் பொன்முடி என்றோர் ஊரும் உள்ளது.
இப்போது வெள்ளாத்திரிநாடு என வழங்குகிறது.
இங்குள்ள முதியோர் இதனை முன்னோர் பொன்முடி நல்லூர் என வழங்கினர் என மொழிகின்றனர்.
காக்கை பாடினியாரது ஊரைக் காக்கையூர் எனச் சேரநாட்டவர் வழங்கக் காணுகின்றோமாதலால் இவ்வூரைப் பொன்முடியாரது ஊர் எனக்கருதற்கு இடமுண்டாகிறது.
மதுரை அளக்கர் ஞாழலார் மகனார் மள்ளனார் (388)
உ.வே.சா: அளக்கர் ஞாழலார் என்பது ஓர் ஊர்.
மள்ளர் என்பது வீரரைக் குறிக்கும் சொல்.
ஔவை: அளக்கர்ஞாழலார் என்பது அழக்கர் ஞாழல் எனவும் காணப்படுகிறது.
அவருடைய தந்தையார் அளக்கர் ஞாழலார் எனப்படுவது நோக்கின் அவர் ஒரு சிறந்த நல்லிசைப் புலவர் என்றும் கடலிலிடும்க எக்கர்கண் நின்ற ஞாழலை அளக்கர் ஞாழல் என்று சிறப்பித்துப் பாடியது கொண்டு அவர் அளக்கர் ஞாழலார் எனப்பட்டார் என்றும் அறியலாம்.
மள்ளர் என்பது இவரது இயற்பெயர்.
மதுரை அறுவை வாணிகன்
இளவேட்டனார் (329)
உ.வே.சா: அறுவை – ஆடை; வேட்டனார் என்ற பெயர்க்காரணம் புலப்படவில்லை.
மதுரை இளங்கண்ணி கெளசிகனார் (309)
ஒளவை: இவருக்கு போர்வீரரது மறம் பாடுவதில் பெருவிருப்பு உண்டு.
மதுரை கணக்காயனார் மகனார்
நக்கீரனார்- 63
உ.வே.சா.: மதுரை நக்கீரனார் மதுரை கணக்காயனார் என்பது இவர் தந்தையார் பெயர்.
ஔவை: நக்கீரனார்; இவரைப் பற்றிக் கூறப்படும் வரலாறுகள் பல, இவர் பாடியுள்ள பொருண்மொழிக்காஞ்சி ஒவ்வொரு செல்வ மகனும் படித்தின்புறுதற்குரியது.
மதுரைப் படைமங்க மன்னியார் (331)
ஒளவை: படைமங்க மன்னியார் ஒருகால் ஓரிடத்தே நிகழ்ந்த போரின்கண் தானைத் தலைவன் ஒருவன் தானேந்திய படை முழுவதும் கெட்ட பின்னரும் பகைவரோடு பொருது வென்றியாற் புகழ் நிறுவினானாக அவனைப் படைமங்க முன்னியார் என்று சிறப்பித்துப் பாடிய நலன் கருதிச் சான்றோர் இந்த ஆசிரியரைப் படைமங்க மன்னியார் என்று வழங்கினர் போலும்!
இவர் மதுரையில் வாழ்ந்த சான்றோர்களுள் ஒருவர். இவர் பெயர் முதலியன கிடைத்தில.
இவர் வாகை என்னும் ஊரில் வாழ்ந்த எயினன் என்னும் தலைவனால் சிறப்புற ஆதரிக்கப் பெற்றவர்.
மதுரைப் பேராலவாயார் (247)
ஒளவை: மதுரையில் உள்ள சொக்க பெருமான் திருக்கோயிலுக்கு ஆலவாய் என்ற பெயர்:
அங்கே எழுந்தருளியுள்ள இறைவன் ஆலவாயார் என்பது வழக்கம்.
அந்தத் திருப்பெயரே இச்சான்றோருக்குப் பெற்றோரால் இடப்பட்டுள்ளது.
மதுரை வேளாசான் (305)
உ.வே.சா.: வேள், யாகம் செய்யும் தொழிலின் பெயராகிய வேட்டல் என்பதன் முதல்நிலை.
ஆசான் ஆசிரியன் ஒரு வேந்தரிடமிருந்து மற்றொரு வேந்தன் அந்தணன் தூது செல்லுதற் குரியன் என்பது இவர் பாடலால் தெரிகிறது.
ஒளவை:
மதுரையில் பார்ப்பனரிடையே வேள்வித் தொழிற்கு ஆசானாக இருந்ததனால் இவர்மதுரை வேளாசான் எனப்படுவார் ஆயினர் வெள்ளி வேள்வு எனவும் வழங்கும்.
‘விழவும் வேள்வும் விடுத்தலொன் றின்மையால்’ (சீவக,138) என்று தேவர் வழங்குவது காண்க.
இவரது இயற்பெயர் இறந்து போயிற்று.
மருதனிளநாகனார் (32)
உ.வே.சா: மருதினிளநாகனார் என்ற பாடமும் உண்டு.
ஒளவை: இவர் பாடிய பாட்டுக்களை நோக்கின். இவர் பாண்டி நாட்டுத் திருச்செந்தூர்க் கருகில் பிறந்தவராகலாம் என்று நினைத்தற்கிடமுண்டாகிறது.
மருதன் இளநாகனார் மதுரை மருதனிளநாகனார் என்றும் கூறப்படுவார்.
இவர் தந்தை பெயர் மருதன் என்பது; இருதிறனும் பொருந்த இவர் மருதனிளநாகனாரெனப் படுகின்றார்.
இளநாகன் என்பது இவரது இயற்பெயர்.
மாங்குடமாங்குடி கிழார் (24)
ஒளவை: பத்துப்பாட்டிற் காணப்படும் மரைக்காஞ்சி பாடிய மாங்குடி மருதனார்.
இப்பாட்டினும் அக்காஞ்சியே பொருளாகப் பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனைப் பாடுகிறார்.
மாதி மாதிரத்தனார்
உ.வே.சா: மாதி மாதிரத்தனார் 187 செய்யுள் இயற்றிய ஆசிரியர் பெயராகச் சிலபிரதிகளில் காணப்படுகிறது.
ஒளவை: 187ஆம்பாடல் ஆசிரியர் ஒளவையார் எனக் கொள்ளல்.
மாற்பித்தியார் (251)
ஒளவை: மாரிப்பித்தியர், மாற்பித்தியார், மார்ப்பித்தியார் எனவும் பாடம்.
மாறோக்கத்து நப்பசலையார் (37)
உ.வே.சா: மாறோக்கம் என்பது மாறோகம் எனவும் வழங்கும்.
இது பாண்டி நாட்டிற் கொற்கையைச் சூழ்ந்த பகுதியாகும்.
நப்பசலையார் என்பது இவரதியற்பெயர்.
முரஞ்சியூர் முடி நாகராயர் (2)
ஒளவை: முரஞ்சியூர் என்பது இப்பாட்டின் ஆசிரியர் முடிநாகனாரது ஊர்;
இவர் தலைச்சங்கப் புலவருள் ஒருவர் என இறையனார் களவியல் உரை கூறுகிறது.
நாகனார் என்பது பிற்காலத்து ஏடெழுதினோரால் நாகராயர் எனப் பிறழ எழுதப்பட்டுவிட்டது.
மோசிகீரனார் (50)
உ.வே.சா: மோசி என்பது ஓர் ஊர்.
+ஒளவை: மோசிகீரன் என்பவருடைய மகனார் போலும்.
இனி மோசுகீரனார் என்று கொண்டு, மோசுகுடி என்னும் ஊருண்மை பற்றி அவ்வூரினராகக் கருதுபவரும் உண்டு.
இவர், சேர நாட்டு வேந்தனை அன்றி அவன் நாட்டிற்கடுத்த கொண்கான நாட்டுத் தலைவனையும் சிறப்பித்துப் பாடியுள்ளார்.
வளரும்…
– முனைவர் ஔவை அருள்,
தொடர்புக்கு “dr.n.arul@gmail.com
Add a Comment